Hij draagt een rood flanellen overhemd, heeft een keurig snorretje boven zijn lip, een ouderwetse deukhoed op zijn hoofd en een scherpe blik in zijn ietwat vermoeid uitziende ogen. Zijn gegroefde gezicht, getekend door bijna twee decennia op straat, doet hem ouder lijken dan hij in werkelijkheid is. Leszek (63) leefde ruim achttien jaar op straat, maar wist zich weer omhoog te krabbelen. De kennis en ervaring die hij in die tijd heeft opgedaan, gebruikt hij nu om andere daklozen te helpen, ook hier in Rotterdam. “Ik spreek hun taal.”
